Even doorzetten

Dat hangt van de wind af, is een antwoord op veel vragen. Zoals wanneer komen we aan in Tenerife en wanneer vertrekken we uit Cherbourg? Maar vooral: hoelang blijf ik zeeziek!?

De dag na mijn 16de verjaardag, donderdag was het dan eindelijk zover we vertrokken uit Cherbourg. Dus alle hands aan dek om de haven met de omringende forten te verlaten.
We waren nog maar net op weg en het begon al redelijk te schommelen. De daarop volgende drie dagen heb ik geleerd hoe blij je moet zijn met vast land onder je voeten. Ik heb namelijk niks anders gedaan dan overgeven en slapen. Ik kon niet eens een glaasje water binnen houden. De 4de dag voelde ik me wel oké, ik heb toen pannenkoeken gegeten en was blij dat het over was.
Maar die nacht en de daarop volgende dagen voelde ik mij alweer niet goed. Uiteindelijk heb ik ongeveer een week bijna niks gegeten en weinig gedronken. Gisteren en vandaag voelde ik mij eindelijk weer goed en kon ik weer eten.
Woensdag was Tenerife in zicht en rond de middag zijn we voor anker gegaan in een baai om een dagje te relaxen, zwemmen, vissen en te wandelen. Daar was ik zeker aan toe na zo’n vermoeiende zeereis.

De afgelopen week heb ik veel geleerd over hoe een groep met elkaar omgaat. Zo was ik samen met nog iemand erg lang zeeziek. Ik was aanwezig bij iedere wacht en probeerde zoveel mogelijk te doen maar mijn medereiziger bleef gewoon in zijn bed liggen en probeerde de meeste dingen niet eens. Na een dag of twee merkte je duidelijk het verschil tussen hoe iedereen met mij omging en hoe iedereen met mijn medereiziger omging. Aan mijn medereiziger irriteerde mensen zich en voor mij was iedereen heel aardig en hulpvaardig. Men begon zich ook af te vragen of mijn medereiziger wel echt zo zeeziek was. Het is dus belangrijk om aan een groep te laten zien dat je er voor gaat, dan zullen zij er ook voor jou zijn. De kapitein zei ook voor we aan land gingen dat ik een doorzetter ben. Toen ging iedereen klappen.
Natuurlijk heb ik geleerd om door te zetten en niet te snel op te geven. Ik ben best trots, want ik was bang dat iedereen mij irritant zou vinden omdat ik niet veel kon doen.

Wat ik heel inspirerend vind is hoe deze groep in elkaar zit. Zo vond ik het bijvoorbeeld erg bijzonder dat mensen elkaars kots opruimen zonder dat het gevraagd hoeft te worden. Iedereen is er voor elkaar terwijl we elkaar nog maar 3 weken kennen. Op mijn school ken ik iedereen nu 3 jaar en dit zou nooit voor elkaar gedaan worden.