Ingeslingerd!

Hey,
Ik heb de sailmail weer ontvangen. In Cherbourg heb ik woensdag even met mijn ouders en mijn broertje gesproken en hebben zij mij gefeliciteerd. Dat was wel apart. Mijn ouders hadden ook een cadeautje meegegeven, maar dat konden de leraren niet meer vinden en ik mocht niet zoeken. Ik was toen wel teleurgesteld en boos.
Nu schrijf ik wat later mijn blog omdat ik vandaag pas (maandag) weer binnen kan zijn. Ik heb namelijk vanaf Cherbourg(donderdag) tot zondag niks anders gedaan dan slapen en kotsen.
Letterlijk: ik word wakker kots in de wc en dan ga ik naar mijn wacht. Ik heb wacht van 4 tot 8, overdag en ’s nachts. We hebben verschillende taken. Sturen, bakboordwacht, stuurboordwacht, veiligheidscontrole en zeilen hijsen en strijken. Ik doe mijn best, maar ondertussen hang ik zeker nog een stuk of 10 keer over de reling te kotsen. Ik kon niet eens een beker water binnen houden. Voor vertrek woog ik 47 kg en ik ben 1m64. Dat is namelijk gemeten voor de zeilpakken.
Gelukkig was iedereen wel super aardig, ze kwamen steeds met een keukenrol en water brengen en vragen hoe het gaat. Niet dat ik daar veel mee kan maar is wel fijn. Het is al een echte groep en we zijn nog maar twee weken onderweg.
Ik voel me nu weer prima. Ik heb zelfs pannenkoeken gegeten tijdens de wacht. We zijn met volle zeilen een deel van de golf van Biskaje overgestoken.

Ik heb geleerd te slapen terwijl ik letterlijk 10 cm omhoog kom in mijn bed en van links naar rechts schuif. Ik weet nu dat ik niet alleen mijn bestek vast moet houden bij het eten, maar ook de schalen en borden en verder ook alles. Kortom we hebben wel geleerd wat iets zeevast wegzetten is. Ik weet wat zeeziekte is, ik wist wel dat ik het zou worden. Maar ervaren is echt anders. Ik hoop dan ook dat ik nu echt “ingeslingerd “ben. Zo noemen ze dat, dat ik niet iedere keer opnieuw ziek wordt.Het is bijzonder als iedereen zo voor je wil zorgen. Niet iedereen was (zo lang) zeeziek. Het is toch anders als je klas ook je thuis is. De Regina Maris vol in de zeilen is ook indrukwekkend, al realiseer je je dat niet meteen als je ziek bent. Een halfuurtje geleden heb ik dolfijnen gezien!!! Echt super mooi en schattig. Je zag ze heel goed, donker blauw van boven en wit van onder. Zie je het voor je? Het is nu 8 uur ‘s ochtends dus ik ga weer slapen. Ik heb echt geen idee welke dag het is en hoe laat.

Groeten van een ingeslingerde Daisy